Mia Kardia Ston Anemo | Μια καρδιά στον άνεμο
Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμέςστο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμέςστο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά
Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύμ΄έκαψες για λίγο και τώρα σιωπήάραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς...πού γυρνάς
Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανόδεν μοιράζομαιμια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεόσε χρειάζομαι
Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ΄αγαπώούτε η μοναξιάσαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπωμα εσύ πουθενά...πουθενά...
Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοίστου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωήφάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή
Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνήμόνος του μου είπες κανένας δε ζειάραγε σε ποια αγκαλιά τώρα πια με πουλάςπού γυρνάς