An esi m'agapas (Αν εσύ μ'αγαπάς)
Το φεγγάρι βουτάει σ΄ασημένια νεράμεσ΄το φως με ξυπνάει η ζωή ξεκινάδε με νοιάζει το χτες απ΄το πριν στο μετάμε μια σου αναπνοή στο πρώτο σου φιλίσε παλάτια ψηλά σ΄έχω εγώ βασιλιά στα όνειρά μουΝιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγήτην ουσία να βρω φτάνει να σ΄έχω εδώαγιασμός η βροχή διψασμένη μου γηθα παλεύω για μας αν εσύ μ΄αγαπάςαν εσύ μ΄αγαπάς...
Στους εφτά ουρανούς τα σκαλιά θ΄ανεβώμε στρατιώτες χρυσούς θησαυρούς να σου βρωστη μικρή μου καρδιά καλοκαίρι ξανάεσύ αν μ΄αγαπάς εσύ αν μ΄αγαπάςκάνω εγώ προσευχές ό΄τι θέλω να θες στα όνειρά μουΝιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγήτην ουσία να βρω φτάνει να σ΄έχω εδώαγιασμός η βροχή διψασμένη μου γηθα΄ναι η τύχη με μας αν εσύ μ΄αγαπάςπαρελθόν συννεφιά και φιλιά αδιάφοραήρθες κι έφερες φως ο δικός μου Θεόςαγκαλιά μου εσύ ξεκινάει η γιορτήθα΄ναι η τύχη με μας αν εσύ μ΄αγαπάςαν εσύ μ΄αγαπάς αν εσύ μ΄αγαπάς...