Dodeka (Δώδεκα)
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνηματον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάςκαι μεγαλώνει η απόσταση για μας.
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημαμες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενόμοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονοπου δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώκι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνόΔώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκεσ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρόκαι την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώΔώδεκα
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνηματον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάςκαι μεγαλώνει η απόσταση για μας
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημαδεν το αντέχω το μαρτύριο αυτόκαι πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...
Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονοπου δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώκι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνόΔώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκεσ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρόκαι την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώΔώδεκα
Les dotze
Són les dotze i no has trucat pas ni un cop;no truques al número de la meva solitudi la distància entre nosaltres creix.
Són les dotze i no has trucat pas ni un cop;al meu cap hi ha un buit insofriblei tu sembles un somni distant, que s'allunya més i més
I el telèfon no sona pas, el dol m'ofegadoncs no entens pas allò pel que estic passantmalgrat que m'agonia s'hagi tornat una muntanya.Són les dotze, i la meva esperança depènd'un telèfon que resta mortmentre mon cor crida "t'estimo"Les dotze...
Són les dotze i no has trucat pas ni un cop;no truques al número de la meva solitudi la distància entre nosaltres creix.
Són les dotze i no has trucat pas ni un cop;no puc suportar pas aquest martirii et vull dir que tot s'ha acabat.
I el telèfon no sona pas, el dol m'ofegadoncs no entens pas allò pel que estic passantmalgrat que m'agonia s'hagi tornat una muntanya.Són les dotze, i la meva esperança depènd'un telèfon que resta mortmentre mon cor crida "t'estimo"Les dotze...
Doze
Doze e nem mesmo um telefonemao número da solidão batee aumenta a distância para nós.
Doze e nem mesmo um telefonemadentro de minha cabeça a lacuna insuportávelvocê parece como um sonho que vai muito ...
E bate o telefone com estrangulando uma queixaNunca entendo o que você gastaembora tenha se tornado a minha ansiedade MontanhaDoze anos, minha esperança foi enforcadoem um telefone estava mortoe meu coração chora Eu te amodoze
Doze e nem mesmo um telefonemanúmero e bati com a solidãoe aumenta a distância para nós
Doze e nem mesmo um telefonemanão suportar o sofrimento quee como tudo o que eu quero te dizer ...
Mas ela bate o telefone com estrangulando uma queixaque nunca entende nunca o que passa em mime se tornou a agonia em uma montanhaDoze anose minha esperança foi enforcadaem um telefone que ficou mortoe meu coração chora Eu te amodoze
Doisprezece
Doisprezece și nici măcar un telefon,La numărul singurătății mele nu suniȘi se mărește distanța dintre noi.
Doisprezece și nici măcar un telefon,În golul insuportabil al minții meleSemeni cu un vis îndepărtat care pleacă...
Și nu sună telefonul, mă sufocă nemulțumireaCă nu ai înțeles niciodată prin ce trecȘi dacă agonia mea a devenit un munte.Doisprezece, speranța mea s-a agățatDe un telefon care a rămas mortȘi inima mea care strigă „Te iubesc”Doisprezece
Doisprezece și nici măcar un telefon,La numărul singurătății mele nu suniȘi se mărește distanța dintre noi.
Doisprezece și nici măcar un telefon,Nu suport acest chinȘi vreau să-ți spun că toate s-au terminat...
Dar nu sună telefonul, mă sufocă nemulțumireaCă nu ai înțeles niciodată prin ce trecȘi dacă agonia mea a devenit un munte.Doisprezece, speranța mea s-a agățatDe un telefon care a rămas mortȘi inima mea care strigă „Te iubesc”Doisprezece
12
12 sati, a nijedan pozivBroj moje samoće ne okrećešI raste udaljenost među nama
12 sati, a nijedan pozivU nepodnošljivoj praznini moje glaveLičiš na san koji odlazi daleko...
I ne zvoni telefon, guši me mukaŠto nikad nisi shvatio kroz šta prolazimI što je agonija moja postala kao planina12 sati, moja nada se srušilaTelefonom koji je ostao mrtavI mojim srcem koje viče "Volim te"12...
12 sati, a nijedan pozivBroj moje samoće ne okrećešI raste udaljenost među nama
12 sati, a nijedan pozivNe mogu da podnesem ovo mučenjeI kako je sve gotovo želim da ti kažem
Ali, ne zvoni telefon, guši me mukaŠto nikad nisi shvatio kroz šta prolazimI što je agonija moja postala kao planina12 sati, moja nada se srušilaTelefonom koji je ostao mrtavI mojim srcem koje viče "Volim te"12...
Saat 12
Saat 12 ve bir telefon daha etmedinYanlızlığımın numarasını çevirmedinVe aramızdaki mesafe artıyor
Saat 12 ve bir telefon daha etmedinVe zihnimdeki dayanılmaz boşluktaGittikçe uzaklaşan bir rüyaya benziyorsun
Ve telefon çalmıyor, bu dert boğuyor beniÇünkü neler yaşadığımı hiç anlamadınVe ızdırabım dağlar kadar olduSaat 12 ve umudum idam edildiÖlü gibi duran telefonlaVe seni seviyorum diye haykıran kalbimleSaat 12
Saat 12 ve bir telefon daha etmedinYanlızlığımın numarasını çevirmedinVe aramızdaki mesafe artıyor
Saat 12 ve bir telefon daha etmedinBu çileyi çekemiyorum artıkVe her şeyin artık bittiğini söylemek istiyorum
Ve telefon çalmıyor, bu dert boğuyor beniÇünkü neler yaşadığımı hiç anlamadınVe ızdırabım dağlar kadar olduSaat 12 ve umudum idam edildiÖlü gibi duran telefonlaVe seni seviyorum diye haykıran kalbimleSaat 12