Pou Me Pas (Πού Με Πας)
Επτά η ώρα το πρωί με μια πληγή που αιμορραγείΚοιτώ τα τρένα, φεύγουν εκείνα βιαστικάΆδεια βαγόνια σκοτεινά μοιάζουν με μένα
Μέσα μου ο κόσμος μια σταλιά και ό,τι θυμάμαι με πονάΜε πάει πίσω, τσιγάρο ανάβω και ζητώΜια απάντηση να βρω να μην λυγίσω
Πού με πας καρδιά μου, πού με παςΤι φοβάσαι και δεν μου μιλάςΌλες μου οι νύχτες μια διαδρομήΠώς να επιστρέψω αν δεν είσαι εκείΑν δεν είσαι εκεί
Επτά η ώρα το πρωί τι να μου κάνει μια στιγμήΠου δεν μου φτάνει, ζω τη δική μου συννεφιάΚι ούτε ένας ήλιος πουθενά να με ζεστάνει
Αφηρημένος και σκυφτός ο ίδιος μου ο εαυτόςΣε ένα αστείο και στο δικό μου το μυαλόΈνας χειμώνας δυνατός αυτό το αντίο
Πού με πας καρδιά μου, πού με παςΤι φοβάσαι και δεν μου μιλάςΌλες μου οι νύχτες μια διαδρομήΠώς να επιστρέψω αν δεν είσαι εκείΑν δεν είσαι εκεί