Vrohi (Βροχή)
Χρώματα του Σεπτέμβρη στην ακτήμυρωδιές από μια άγνωστη ζωήβιαστικά μοιάζουν να περνούν τα χρόνιαμαύρα πουλιά μου ζητούν ζωή αιώνια
Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχήνα σε χτίσω ξανά ...
Δυο στιγμές ήταν όλα φωτεινάδυο φορές είχα τα μάτια μου κλειστάμα το ξέρω είμ’ ένας κύκλος που γυρνάσα φεγγάρι, σαν κομήτης σε τροχιά
Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχήνα σε χτίσω ξανά ...Ίσως και ναααα ... για ν’ ανθίσεις στη γηγια ν’ ανοίξεις φτερά ...
Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχήνα σε χτίσω ξανά ...Ίσως και ναααα ... για ν’ ανθίσεις στη γηγια ν’ ανοίξεις φτερά ...