Φταίξαμε κι οι δυο
Έχω ξεχάσει το άρωμα σουκαι του κορμιού σου την αφήΕμείς οι δυο για φαντάσουκόψαμε κάθε επαφήΚι όμως την ώρα που βραδιάζειέρχεσε μάτια μου στον νουγιατί στο βλέμμα σου ταιριάζειτο χρώμα αυτού του δειλινού
Φταίξαμε κι οι δυοπου έγινε καπνός και σκόνη το όνειρό μαςΦταίξαμε κι οι δυοπου βάλαμε πιο πάνω τον εγωισμό μαςΦταίξαμε κι οι δυόΠου ζούμε μακριά ο ένας απ τον άλλονΦταίξαμαι κι οι δυόμα δεν μπορω απ την καρδιά μου να σε βγάλω
Ρωτάω τον παλιό καθρέφτηαν έχεις άλλον αγκαλίακι εκείνος θάμπωσε και πέφτεικαι σπάει σε μικρα γιαλλιάκι όπως μαζεύω τα κομμάτιαμάτωσε πάλι η καρδιάΚι ένα μου δάκρι απ τα μάτιαγια σένα κύλησε ξανά
Φταίξαμε κι οι δυοπου έγινε καπνός και σκόνη το όνειρό μαςΦταίξαμε κι οι δυοπου βάλαμε πιο πάνω τον εγωισμό μαςΦταίξαμε κι οι δυόΠου ζούμε μακριά ο ένας απ τον άλλονΦταίξαμαι κι οι δυόμα δεν μπορω απ την καρδιά μου να σε βγάλω