Öz Dünyam
Mənim içimdəki dünyadan da məni qovanda qəlbimAnladım ki bu dünyanı eləməliyəm öz dünyamXəyallarda yaratdığım şəhzadənin çıxdım axtarışlarında boz binaların altındaDöyüşlər,ölümlərlə üz-üzə dəyqələrin rəqsiCəllad oldu əqrəblər saatrlarımın başını kəsdiKeçdi günlər tapdım ümidi mahnılardaGecələrim,neçə soyuqda neçə payızda gecəni küçədə gecələdimQaraladım,səpələdim sətiri doldu səyfələrMən ümidi bağladım zəncirlə qaçmasın bu həftələrBu pərdələr cırılacaq,bu divarlar da söküləcəkDüşmənlərim bağışlanmaq arzusunda düzüləcəkMən inana bilmirəm ki tab gətirər başqa kimsə bu qədər dərdəBeynimin hücrələrini dağıdır şeytan şüphələrləQapısı bağlı Yaradanın,daş atanda pəncərəsinəTutdu qəzəbi,qırdı qanadı,tulladı insan dərəsinə
Nəqarət:Beləcə keçirdi günlərim…
Mən gəlməmişdən əvvəl mələylər verdilər silahBu istedaddı sanki çiyinlərdə görünməz qanadBu istedaddı köməyim olur amma qoymur yatmağaMən gəlməmişəm şair olmağa yada ad ucaltmağaMənnən zəhlən getsin,nifrət elə,istəsən söy məni!Necə danışmasın dilim əgər görürsə gözlərim?Necə gülüm əgər ağlıyırsa yetim körpələr?Necə xoşbəxt olum qəribəmsə doğma bölgədə?Bir qış,bir albom yanlız içimdəki hislərMənə sual vermə cavabını artıq verib gözlərMənə köməyi olmaz onda minnət edəcəksənsəNəyə gərəkdi qürur axır əvvəl sevəcəksənsəBoş sualların cavabları da boş!Boş inamların savabları da boş! Allahları da daş!Gözlərində qış.Necə təbəssüm intaharlarında taqətsizYolçu qəlbim yollar ortasında istiqamətsiz.
Nəqarət:Beləcə keçirdi günlərim… (x2)