Μonologos (Μονόλογος)
Μοιάζει να είναι αστείοΈνας μονόλογος για δύοΣε ένα θέατρο κωφώνΑν παίζαμε λοιπόνΘα αξίζαμε βραβείοΠλάι στου κήπου τη μιμόζαΠήραμε τη γνωστή μας πόζαΒρήκαμε λόγια φθονεράΒέλη φαρμακεράΚι αρχίσαμε τη πρόζα
Εγώ δεν ξέρω ν' αγαπώΚαι εσύ δεν νοιάζεσαιΝα βρεις ποιός είμαι εγώΚάποτε έλεγα αν σε έχαναΑπό έρωτα θα πέθαιναΤώρα βρέθηκα απ' του έρωταΤον θάνατο να ζωΣ' ένα μουσείοΣ' έναν μονόλογο για δύο
Ξέρω, περίσσεψαν τα λάθηΚαι μας μαράθηκαν τα άνθηΑπό την τριανταφυλλιάΞεθύμανε η ευωδιάΚι απέμεινε το αγκάθιΈνας μονόλογος για δύοΣ' αυτών των λέξεων το σφαγείοΔεν σε ακούω, δεν μ' ακούςΚαι γέμισε καπνούςΤης μνήμης μας το αρχείο
Φταίω που δεν ξέρω ν' αγαπώΚαι εσύ δεν νοιάζεσαιΝα βρεις ποιός είμαι εγώΚάποτε έλεγα αν σε έχαναΑπό έρωτα θα πέθαιναΤώρα βρέθηκα απ' του έρωταΤον θάνατο να ζωΣ' ένα μουσείοΣ' έναν μονόλογο για δύο
Ερωτευμένο ζευγαράκιΣε είχα πάρει απ' το χεράκιΚαι είχαμε βγεί στον πηγαιμόΜα βρήκαμε γκρεμόΑντί για την Ιθάκη...