Orð að eigin vali
Bjartur er bjarminnsem brosir við núHjartað heltekurhugurinn dreymirBrátt biðin fergæti banvæn orðið súSú mikla mæðasem maðurinn leynir
Lævís oft læddistsvo lítið bæri áÆtti´að forðast þá freistnisem fær á hann sóttSvikult var svariðþað hann ei einn sáEftir orðin honumverður ekki rótt
Þetta eitt, hann þráir svo heittSkugga dregur fyrri tíðarÞessi orð að eigin valihafa ei heyrst síðar
Ólgast nú óttinnþví óleystur erTil þess setur traustað allt tíminn kaliÞá brosið breittlétt og glaður berEftir orðað eigin vali
Þetta eitt, hann þráir svo heittSkugga dregur fyrri tíðarÞessi orð að eigin valihafa ei heyrst síðar