Vrehei stin Ionos Dragoumi | Βρέχει στην Ίωνος Δραγούμη
Βρέχει στην Ίωνος Δραγούμηχάραμα χωρίς ελπίδακι εγώ πουλί στα μάυρα τζάμιαχάνομαι στην καταιγίδα.Στα απέναντι μπαλκόνια ο κόσμος στέκεται,για μια ζωή προσεύχεται,μπλέκεται που ακόμα δε σε είδα.
Μάτια μου ο πόνος μου για σέναπαίρνει τη λύπη της βροχής,μέσα από αγάλματα σπασμένακαι στη σκιά μιας ενοχής.Γλυκόπιοτη χαρά μουπου θα σε ξαναδώ,να βρω τη λησμονιά μου,να αναστηθώ.
Στα απέναντι μπαλκόνια ο κόσμος στέκεται,για μια ζωή προσεύχεται,μπλέκεται που ακόμα δε σε είδα.
Μάτια μου ο πόνος μου για σέναπαίρνει τη λύπη της βροχής,στέλνει τα χρόνια μου στα ξένακαι στη θηλιά μιας εποχής.Γλυκόπιοτη χαρά μουπου θα σε ξαναδώ,να βρω τη λησμονιά μου,να αναστηθώ.