Moghaser
گریه کن ، گریه کن ، گریه کن ، گریه کنگریه کن تا اشک چشمات ، بریزه رو تنه بارونمثل بارون که تو دریا ، گم میشه راحت و آسونمنم و عشق و نگاهت ، ساده از غمت گذشتمهر چی از نگفته ها بود گوشه ی دلم نوشتمروی این بلندی غم ، وایستادم شاید بیفتمبغض مرگه توی سینم ، تو مقصری عزیزمگره ی کار دل من ، هر چی هست از توئه یا منیکمی حوصله از تو ، یا کمی فاصله از مناز دو چشمی که نجیبه ، گِلِگی یکم عجیبهبه لطافت ستاره ست ، اما دستام بی نصیبههمیشه گریه ی چشمات ، یه سوال بی جوابهواسه تو اگر یه راهه ، واسه من فقط عذابهاز دو چشمی که میریزه ، خنده های عاشقونهنمیدونم غم و غصه ست ، یا که لحظه ی جنونهروی این بلندی غم ، وایستادم شاید بیفتم ، تو مقصری عزیزمآره تو ، همین که گفتم