Şebnem Ferah "Ünzile" Слова песни

Ünzile

Ünzile insan dölüOn kardeş beşi ölüBüyüdükçe unufakVe gelir de görücü

İnci gibi dişiGörücü bilir işiSöğüdüm ağlar giderOlur hatun kişi

Varmadan sekizineErgin oldu ÜnzileHem çocuk,hem de kadınOn ikisinde anaBir gül gibi al ve narinBir su gibi saydam ve sakinSusar kadın ünzile

Yağmuru kim döküyorÜnzile kaç koyun ediyorDayaktan uslanalı hiçbir şey sormuyorYağmuru kim döküyorÜnzile kaç koyun ediyorDayaktan uslanalı hiçbir şey sormuyor

Korkar durur gitmezKöyün en son çitineİnanır o sınırdaDünyanın bittiğineÜnzile insan dölüBilinmezlere gebeSırların mihnetiniYüklenip de beline

Varmadan sekizineErgin oldu ÜnzileHem çocuk hem de kadınOn ikisinde anaBir gül gibi al ve narinBir su gibi saydam ve sakinSusar kadın Ünzile

Yağmuru kim döküyorÜnzile kaç koyun ediyorDayaktan uslanalı hiçbir şey sormuyorYağmuru kim döküyorÜnzile kaç koyun ediyorDayaktan uslanalı hiçbir şey sormuyor.

Унзиле

Унзиле - дитя землиДесять братьев, пять - мертвыТолько крошка подрослаСваха тут же и пришла

Зубки словно жемчугаСваха знает все делаПлачет ива да оставитЖенщиною станет.

Не дойдя до восьми летСтала зрелой УнзилеРебенок-женщина онаИ в двенадцать мать уже.Словно роза красна и нежнаКак вода прозрачна и тихаИ молчит женщина Унзиле

Дождик проливает кто?Унзиле барашками стоит что?От побоев усмирев и не спросит ничегоДождик проливает кто?Унзиле барашками стоит что?От побоев усмирев и не спросит ничего.

И боится - не пошлаЗа край изгороди села.Верит что за краем темМир кончается совсемУнзиле - земли дитяНеизвестными беременнаИ к тому же тайн гнетНа себе несет