Doro sti siopi (Δώρο στη σιωπή)
Κλειστή στροφή με πέταξεφανάρι ο χρόνος μ’ έπιασεστον τόπο που πηγαίναμε μαζί
Εγώ και συ και τ’ άγνωστοστα μάτια σου το αδιάβατομα κάθε σκέψη μένει πάντα εκείκοντά σου, μακριά σου, σκιά σου
Κι αν με στέλνειςδώρο στη σιωπήκαι μου παίρνειςόσα μου `χες πειγια μένα είσαι η καρδιάπου πάνω μου χτυπάχωρίς να με ρωτάεικι ας πονάει
Κι αν με στέλνειςδώρο στη σιωπήκαι μου παίρνεις πίσωόσα μου `χες πειγια μένα είσαι η καρδιάπου πάνω μου χτυπάχωρίς να με ρωτάεικι ας πονάει
Κι αν με στέλνεις...
Θυμήθηκα που βγαίναμεχωρίς σκοπό και θέλαμενα βρούμε τη δική μας τη χαρά
Χαρά που εσύ την έφτιαξεςτον κόσμο μου όταν έψαξεςχαρά που είχε η πρώτη αγκαλιάμαζί σου, μακριά σου, σκιά σου
Κι αν με στέλνειςδώρο στη σιωπήκαι μου παίρνειςόσα μου `χες πειγια μένα είσαι η καρδιάπου πάνω μου χτυπάχωρίς να με ρωτάεικι ας πονάει
Κι αν με στέλνειςδώρο στη σιωπήκαι μου παίρνεις πίσωόσα μου `χες πειγια μένα είσαι η καρδιάπου πάνω μου χτυπάχωρίς να με ρωτάεικι ας πονάει
Κι αν με στέλνεις...
Ξημέρωσε κι ακόμα ζωαναρωτιέμαι πως μπορώκρατιέμαι από τη σκέψη σουμακριά σου