Th'allaksoune ta pragmata (Θ' αλλάξουνε τα πράγματα)
Βαρέθηκα λοιπόν, το ίδιο σκηνικόΠαιχνίδια πειραγμένα στις οθόνεςΑσπρόμαυρο παρόν, το μέλλον δανεικόΖωή μου στριμωγμένη σε χειμώνεςΒαρέθηκες κι εσύ, αυτή τη φυλακήΣε βλέπω να πονάς και υποφέρωΧειρότερα δε γίνεται το ξέρω
Θ’ αλλάξουνε για μας τα πράγματαΤι θέλει ο άνθρωπος και δεν το καταφέρνειΗ νύχτα μιλημένη με τα θαύματαΜε μια σχεδία σ’ άλλο κόσμο θα μας παίρνειΘ’ αλλάξουνε για μας τα πράγματαΘα σκάνε χρώματα, σε δρόμους και σε τρέναΘα τρέχουμε μαζί και τα χαράματαΣ’ αυτή την έγχρωμη βροχή θα γίνουμε έναΘ’ αλλάξουνε για μας τα πράγματα
Χανόμαστε ξανά στο ίδιο πουθενάδεμένοι στο μικρό μας το μπαλκόνιδεν ξέρω πώς να ζω, μονάχα επιζώκαι η χαρά λυπάται που τελειώνειτρελάθηκες κι εσύ, μ’ αυτή τη λογικήδεν κάναμε πολλά μα άκου κάτιστους δυο μας περισσεύει η αγάπη