Hala içimde bir şey,Sanki umuda benziyor.Bana unutma diyor susuyorum.Orda uzakta bir yerde,Artık zayıflayan bir ses bana vazgeçme diyor.Duyuyorum.Bir rüya içinde, ağır ve sessizce,İnce buz üstünde yürüyorum.Önümde duvarlar, gözlerimde bağlar,alevler içinden geçiyorum.Hayat daha kaç kere vurup, kaç kere kıracak...Kaç kere yıkıp, kaç kere savuracak...Kalbim daha kaç kere çarpıp, kaç kere duracak...Kaç kere inanıp, kaç kere unutacak.
Hala içimde bir şey,По-прежнему что-то есть во мне,Sanki umuda benziyor.Что похоже на надежду.Bana unutma diyor susuyorum.Мне говорит: "Не забывай." Я молчу.
Orda uzakta bir yerde,Где-то там вдалеке,Artık zayıflayan bir ses bana vazgeçme diyor.Уже ослабевающий голос говорит: "Не отрекайся"Duyuyorum.Я слышу.
Bir rüya içinde, ağır ve sessizce,Во сне, тяжело и беззвучно,İnce buz üstünde yürüyorum.По тонкому льду иду я.Önümde duvarlar, gözlerimde bağlar,Передо мной стены, мои глаза завязаны,alevler içinden geçiyorum.Через пламя прохожу.
Hayat daha kaç kere vurup, kaç kere kıracak...Жизнь, еще сколько раз ударив, сколько раз сломит....Kaç kere yıkıp, kaç kere savuracak...Сколько раз обжигая, сколько раз швырнет....Kalbim daha kaç kere çarpıp, kaç kere duracak...Мое сердце, еще сколько раз ударившись, сколько раз остановится...Kaç kere inanıp, kaç kere unutacak.Сколько раз поверив, сколько раз забудет.