Monos arga mesanyxta (Μόνος αργά μεσάνυχτα)
Μόνος αργά μεσάνυχτακι ας είναι όλα ορθάνοιχταδε θέλω άνθρωπο να δωδύσκολο βράδυ σαν κι αυτό
Σαββάτο ξημερώματαβάζω φωτιά στα στρώματαδε μένει πια εδώ ψυχήμόνο αγέρας και βροχή
Όμως εσύ πρέπει να ρθειςκαι όρθιο στον τοίχο να με στήσειςκι αφού πως πέθανα θα δειςμ’ ένα σου φιλί θα μ’ αναστήσεις
Μόνος μετρώ τη λύπη μουκλεισμένος μες στην κρύπτη μουκι ούτε ν’ ακούσω θέλω πιαγι’ αγάπη και για ανθρωπιάδεν πείραξα κανένανεμα οι καημοί για μένανεκαι θα χαθώ σαν το φονιάμες στη βροχή και το χιονιά
Μόνος αργά μεσάνυχτακι ας είναι όλα ορθάνοιχταδε θέλω άνθρωπο να δωδύσκολο βράδυ είναι αυτό...