Hula
Þá herrann heldur dómHjálpar engum hræsnin tómAllt mill lif skal ég þóknast þérÞar til, hið ég hjálpaðu mér
Andrast ei álög minMiskunn mun ég hjólá, andans náðFysn hóldsins gamnar sérSkrúda alls hins hóla nú ég ber
I gnistri tanna, ég grátbið núBikar heiftar, drýpur af