Η μπαλάντα του νερού της θάλασσας
Η θάλασσα χαμογελάειμε στόμα από αφρόκαι χείλια απ’ ουρανό,σαν σκοτεινό κορίτσι,που τον άνεμο σπάειπουλώντας το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάειέχει στόμα από αφρόκαι μάτια ουρανόσαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάεικαι πικραίνει το νερό των θαλασσών
Τι μας φέρνεις αγόρι..;Τι κυλάει στο αίμα σου ..;Σας φέρνω το νερό των θαλασσών...
Τι φταίει μητέρα για τα μεγάλα σου δάκρυα..;Κλαίω το νερό των θαλασσών
Πως γεννιέται η μεγάλη σου πίκρα..;Κύριε, πικραίνει το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσώνΠουλάω το νερό των θαλασσώνΗ θάλασσα χαμογελάει...Πουλάω το νερό των θαλασσών