Siopi | Σιωπή
Έπεφτε χιόνι σιωπηλόκι ένα κορμάκι από πηλότο σκέπαζε σεντόνικι από το όνειρο πριν βγωάρχισα να σε νοσταλγώξένη στη γη και μόνη.
Τι να ρωτήσω, τι σιωπήεσύ το μέλλον μου `χεις πειμε φανερά σημάδιαμες στο φλυτζάνι των ματιώνμε το παιχνίδι των χαρτιώνπως θα `ρθουν κρύα βράδια.
Του κόσμου αυτού το άπειρογραμμένο σ’ έναν πάπυρομε του Θεού την πένακι εσύ μου το `πες καθαράσε μιαν αόρατη σειράτι γράφτηκε για μένα.