Anne
Anne
's Morgensvroeg ik breng het ontbijt naar de kamerHet is nog donker en jij ligt nog wat te slapenJe ene been hangt uit het bed je haren door elkaarEn ik geef je 'n zoen op je neusje maar je wordt het niet gewaar
Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturenAnne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren
Je drinkt je koffie en begint zachtjes wat te pratenJe kan 't niet laten en toch moet je even gapenMaar het is zondag dus hoeven we vandaag toch niets te doenWe duiken terug de lakens in en we vrijen tot de noen
Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturenAnne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren
Je vlijt je zachtjes tegen me aan je hoofdje in mijn zijEn dan weet ik dat je van me houdt en dat maakt me blij
Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturenAnne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren
Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturenAnne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren
Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturenAnne die momenten zouden eeuwig moeten blij-ij-ven Anne