Fovamai (Φοβάμαι)
Μια πόλη δίχως όνομα η αγάπη μαςκαι ο χρόνος που κυλάει δε μας τρομάζειτα όνειρα φωτιά τις νύχτες βγάζουνεκαι γω σε θέλω...σε θέλω...σε θέλω
Φοβάμαι που 'μαι ευτυχισμένος και είμαι τόσο ερωτευμένοςη χαρά μη γίνει πόνος και γω μείνω πάλι μόνοςμη τελειώσει η αγάπη και το γέλιο γίνει...φοβάμαι μήπως γίνει δάκρυ και δε βρω ξανά την άκρηΘεέ μου πόσο σ' αγαπώ
Μια πόλη που σχεδόν απαγορεύεταινα φτάσουν της ζωής τα γεγονότανύχτα με το πάθος μας που σμίγουνεκαι γω σε θέλω...σε θέλω...σε θέλω