Seni Seviyordum
Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdiİnsan hergün anımsarmı aynı gözleri
Seni seviyordum ve senin haberin yoktuSaçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte.Güldüğü zaman yukarıya bakardı;Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.Ne güzeldiler sen bilmiyordun.Ben Seni Seviyordum..Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenlerDuvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyorduGeri dönüyordu, çoğalıyorduSenin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordunKalp ağrısı oluyordun,Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyordukCesurduk.Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kızmızıydı bütün karanfillerBen seni seviyordum sen bilmiyordun...Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordunSonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonraYagmurlar yağdı serin haziran aksamlarınaDerken bir gün uzaktan gördüm seniSaçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynıKalbimi acıttı her zaman ki gibiDeğiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordunŞimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi..