Τελευταία Διέξοδος
Κατακρεούργησα τη ζωή μου,Αυτή είναι η τελευταία μου διέξοδοςΑσφυξία, να μην αναπνέωΔεκάρα δεν δίνω αν κόβω το χέρι μου κι αιμορραγώ
Αυτή είναι η τελευταία μου διέξοδος
Κατακρεούργησα τη ζωή μου,Έφτασα στη τελευταία μου διέξοδοΑσφυξία, να μην αναπνέωΔεκάρα δεν δίνω αν κόβω το χέρι μου κι αιμορραγώΜήπως σας νοιάζει και καθόλου εάν πεθάνω αιμορραγώντας;
Θα ήταν λάθος;Θα ήταν σωστό;Αν αφαιρούσα τη ζωή μου απόψε;Οι πιθανότητες λένε πως μπορεί και να το κάνωΟ ακρωτηριασμός1 είναι γαμάτοςΟπότε σκέφτομαι την αυτοκτονία
Γιατί χάνω το όραμά μου, χάνω το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαράΧάνοντας το όραμά μου, χάνοντας το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαρά
Ποτέ μου δεν συνειδητοποίησα πως είχα τόσο αναλωθείΜέχρι που ήταν πολύ αργά,ήμουν πλέον μέσα μου κενόςΠεινασμένος, τρεφόμενος από το χάος μου και ζώντας μες την αμαρτίαΣε μια σπείρα κατηφορική κι από πού να ξεκινήσω;
Τα πάντα άρχισαν όταν έχασα τη μητέρα μουΔεν αγαπούσα τον εαυτό μου, ούτε και κανέναν άλλοΑναζητούσα μια ανωτέρου επιπέδου αγάπηΚι έβρισκα μονάχα απορίες και διαόλους
Γιατί χάνω το όραμά μου, χάνω το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαράΧάνοντας το όραμά μου, χάνοντας το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαρά
Τίποτα δεν είναι εντάξει, τίποτα δεν είναι μια χαράΤρέχω και κλαίωΚλαίω, κλαίωΚλαίω, κλαίω
Δεν, μπορώ, να, συνεχίσω, να, ζω, έτσι
Κατακρεούργησα τη ζωή μου, αυτή είναι η τελευταία μου διέξοδοςΑσφυξία, να μην αναπνέωΔεκάρα δεν δίνω αν κόβω το χέρι μου κι αιμορραγώ
Θα ήταν λάθος;Θα ήταν σωστό;Αν αφαιρούσα τη ζωή μου απόψε;Οι πιθανότητες λένε πως μπορεί και να το κάνωΟ ακρωτηριασμός είναι γαμάτοςΟπότε σκέφτομαι την αυτοκτονία
Γιατί χάνω το όραμά μου, χάνω το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαράΧάνοντας το όραμά μου, χάνοντας το μυαλό μουΕύχομαι κάποιος να μου έλεγε πως είμαι μια χαρά
Τίποτα δεν είναι εντάξει, τίποτα δεν είναι μια χαράΤρέχω και κλαίω
Δεν, μπορώ, να, συνεχίσω, να, ζω, έτσι
Δεν μπορώ να συνεχίσω, ζώντας έτσιΤίποτα δεν είναι εντάξει!
Poslednje utočište
Isekao sam život u komade,Ovo je moje poslednje utočišteGušenje,nema disanjaZabole me ako raskrvarim ruku
Ovo je moje poslednje utočište
Isekao sam život u komade,Dohvatio sam moje poslednje utočišteGušenje,nema disanjaZabole me ako raskrvarim rukuDa li ti je uopšte stalo ako krvareći umrem?
Da li bi bilo pogrešno?da li bi bilo ispravno?Ako večeras sebi oduzmem život?Velike su šanse da bih mogaoNeverovatno sakaćenje,I razmišljam o samoubistvu
Jer gubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobroGubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobro
Nikad nisam primetio da sam se previše rasplinuoDok nije bilo prekasno i posato prazan iznutraGladan,hraneći se mojim haosom i živeći u grehuSve je krenulo na dole,gde da počnem?
Sve je počelo kad sam izgubo majkuBez ljubavi za sebe i bez ljubavi za drugeU potrazi za višom ljubavljuNe nalazeći ništa osim pitanja i đavola
Jer gubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobroGubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobro
Ništa nije u redu,ništa nije dobroTrčim i plačemPlačem,plačemPlačem,plačem
Ne mogu više ovako da živim
Isekao sam život u komade,ovo je moje poslednje utočišteGušenje,nema disanjaZabole me ako raskrvarim ruku
Da li bi bilo pogrešno?Da li bi bilo ispravno?Ako večeras sebi oduzmem život?Velike su šanse da bih mogaoNeverovatno sakaćenje,I razmišljam o samoubistvu
Jer gubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobroGubim pogled,gubim razumVoleo bih da mi neko kaže da sam dobro
Ništa nije u redu,ništa nije dobroTrčim i plačem
Ne mogu više ovako da živim
Ne mogu više ovako da živimNišta nije u redu