Pexlibanis (Πεχλιβάνης)
(Φαίνεται σίγουρη για τον εαυτό της και αρκετά ανεξάρτητη η Πακίτα Γκαλιέγο. Για ακούστε τι απάντησε όταν τη ρωτήσαμε αν γνώρισε ποτέ τον φόβο. Να η απάντηση:Δεν τον γνώρισα. Και... μη με ρωτάτε γι' αυτό παρακαλώ, είμαι ευαίσθητη σ' αυτό το θέμα.)
Μια νύχτα θά 'ρθει από μακριά, βρ' αμάν αμάναέρας πεχλιβάνηςΝα μην μπορείς να κοιμηθείς, βρ' αμάν αμάνμόλις τον ανασάνειςΘά 'χει θυμάρι στα μαλλιά, βρ' αμάν αμάνκράνα για σκουλαρίκιαΚαι μες στο στόμα θα γυρνά, βρ' αμάν αμάνρητορικά χαλίκιαΚαι μες στο στόμα θα γυρνά, βρ' αμάν αμάνρητορικά χαλίκια
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρ' αμάν αμάνθα κατεβεί σαν λύκοςΝα πάρει χρώμα και ζωή, βρ' αμάν αμάντης μοναξιάς ο κήποςΤα μελισσάκια θα γυρνούν, βρ' αμάν αμάνγύρω απ' τις πολυθρόνεςΚαι το νερό το κρύσταλλο, βρ' αμάν αμάνθα ρέει απ' τις οθόνεςΚαι το νερό το κρύσταλλο, βρ' αμάν αμάνθα ρέει απ' τις οθόνες
Αγέρα νά 'σαι τιμωρός, βρ' αμάν αμάνΝά 'σαι και παιχνιδιάρηςΚι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρ' αμάν αμάννα 'ρθεις να μου την πάρειςΓια να κοιτάει από ψηλά, βρ' αμάν αμάντου κόσμου τη ραστώνηΝα ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ' αμάν αμάντο περσινό το χιόνιΝα ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ' αμάν αμάντο περσινό το χιόνι