Χίλια χρόνια
Για σένα πού `γινες τα λόγια σ’ ένα στίχοΓια μένα πού `γραψα τι νιώθω στο χαρτίΠες μου τι έμεινε και τι να τραγουδήσωΔώσ’ μου δυο λέξεις για να λύσω τη σιωπή
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνιαΠοιος θα θυμάται πια για μαςΘά `σαι τραγούδι ξεχασμένοΘά `μαι φωνή της μοναξιάς
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνιαΠοιος θα πονάει πια για μαςΈνα παλιό τραγούδι θα `σαιΘα `μαι φωνή της μοναξιάς
Εσύ που χάρισες μια στάλα την ελπίδαΕγώ που χάθηκα να ζω σε μια στιγμήΠαντού σε έψαξα, χαμένη μου πατρίδαΜα έμεινα εδώ να ξεθωριάζω το γιατί
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνιαΠοιος θα θυμάται πια για μαςΘα `σαι τραγούδι ξεχασμένοΘα `μαι φωνή της μοναξιάς
Μα όταν περάσουν χίλια χρόνιαΠοιος θα πονάει πια για μαςΈνα παλιό τραγούδι θα `σαιΘα `μαι φωνή της μοναξιάς
Για σένα που `γινες τα λόγια σ’ ένα στίχο...