I, once upon a timeCarried a burden insideI sung a last goodbyeA broken rhyme I had underlinedThere's an ocean of sorrow in you
A sorrow in me
I saw movement in their eyesThey said I no longer knew the wayI had given up the ghostA passive mind submit to fearAnd the wait for redemption at hand
Waiting to fail
Failing again
If death should take me nowCount my mistakes and let me throughWhisper in my earYou've taken more than we've receivedAnd the ocean of sorrow is you
Ben, uzun bir zaman önce,İçimde bir yük taşırdım.Son bir veda için,Kırık bir kupleyi söyledim.İçin, hüzünden yapılmış bir okyanus gibi...
İçimde hüzün...
Gözlerinde kıpırtılar gördüm,Artık doğru yolda olmadığımı söylediler.Ruhumdan ayrıldım.Bir akıl, korkulara boyun eğmiş ve pasif...Kefaret için hazır, bekliyor...
Yanılmak için bekliyor...
Yeniden yanılmak...
Eğer şimdi beni alacaksa ölüm,Tüm hatalarımı say, sonra bana izin ver.Ve kulağıma fısılda:''Sen, ikimizin yıprandığından daha çok yıprandın.Ve o hüzünden yapılmış okyanus sensin...''