Rinisë
Rini, thueja kangës ma të bukur që di!Thueja kangës sate që të vlon në gji.Nxirre gëzimin tand' të shpërthejë me vrull...Mos e freno kangën! Le të marri udhë.
Thueja kangës, rini, pash syt e tu...Të rroki, të puthi kanga, të nxisi me dashnume zjarrm tand, rini... Dhe të na mbysi dallgaprej ndjenjash të shkumbzueme q'i turbullon kanga.
Rini, thueja kangës dhe qeshu si fëmiKumbi i zanit të përplaset për qiellëdhe të kthejë prap te na, se hyjt ta kanë zili
e na të duem fort si të duem një diell.Thueja kangës, Rini! Thueja kangës gëzimplote!Qeshu, rini! Qeshu! Bota asht e jote.