O,ti tragoudo (Ό,τι τραγουδώ)
Ό,τι τραγουδώ κι ό,τι ανασαίνωείναι αυτό που πια δεν περιμένω.Παραθύρια, πόρτες και μπαλκόνιαμετρώ ποια ήταν τα καλύτερα μας χρόνια.
Λιώνουν οι παλιές φωτογραφίες,έρωτες που γίνανε φιλίες,και μες στο γέλιο η απορία σου,στα εικοστρία σου αν σ' αγαπώ.
Απ' έξω πέρασε η ζωή σαν μέλισσα,εσένα θέλησα για μια ζωή,λουλούδια στρώνω απόψε στο κρεβάτι μας,για πάρτη μας, ως το πρωί.
Να και τα χνάρια, μες στα συρτάρια,κι αν είσαι ο έρωτας εγώ είμ' η βροχή,έχω και μία φωτογραφίααπό μια βόλτα μας στην εξοχή.
Να και τα χνάρια, μες στα συρτάρια,κι αν είσαι ο έρωτας εγώ είμ' η βροχή.
Ό,τι τραγουδώ και ψιθυρίζωείναι αυτό το λίγο, που γνωρίζω.Δυο στιγμές αν είχα παραπάνω,μπορεί το τέλος να 'σβηνα, στο τελευταίο πλάνο.
Λιώνουν οι παλιές φωτογραφίες,άγνωστες των χωρισμών οι αιτίες,και μες στα μάτια η απορία σου,στα εικοστρία σου, αν σ' αγαπώ.