Skotono | Σκοτώνω
Κουράγιο βρήκα χτες,μα είναι προφανές.Σκουπίδια στα σκαλιά,διεύθυνση παλιά,η εξώπορτα κλειστή,παλιοί λογαριασμοί,ξερόφυλλα παντού,θα μένεις κάπου αλλού.
Στα κάγκελα σκουριά,η ανάσα μου βαριά.Αν είναι δυνατόν,με ξέχασες λοιπόν.Μαδάω στην παγωνιά,στα χείλη η δαγκωνιά.Μ'αρέσει που μου'χες πει:"Μαζί σου και όπου βγει".
Σκοτώνω από θυμόπου μ'άφησες εδώ,που μ'άφησες να ζω.Ζωή το λες αυτό ;Κυνηγάω σκιές,τις καθημερινές.Κι απλά τις Κυριακές,σκοτώνω μοναξιές.
Σκοτώνω από θυμόπου μ'άφησες εδώ !Σκοτώνω ό,τι μπορώκι ακόμα σ'αγαπώ.Σκοτώνω να σε δωκι αφού δε φτάνει αυτό,τον ίδιο μου εαυτόσκοτώνω για να ζω !
Σκοτώνω από θυμόπου μ'άφησες εδώ !Σκοτώνω ό,τι μπορώκι ακόμα σ'αγαπώ.Σκοτώνω να σε δωκι αφού δε φτάνει αυτό,τον ίδιο μου εαυτόσκοτώνω για να ζω !
Κουράγιο βρήκα χτεςκαι σφαίρες αρκετές.Και αφού δεν είσαι εδώ,σκοτώνω το κενόκαι κάνω μια ευχή,μια σφαίρα αν σε βρει,στο σώμα σου να μπωκαι να πεθάνω εγώ !