Ricardo Montaner "Dejame Llorar" testo

بگذار بگریم

چه مقدار جای خالی است در این اتاقچه شور و اشتیاق فراوانی آویزان است به دیوارچه مقدار شیرینی که در زمان حل شدهچه پاییزهای بسیاری با تو و بدون تو، تنهامیلیون ها برگ بر روی تنت می بارند و می ریزندپاییزهای گریان و بارانی می چکند بر روی پوست تنت

روشن و ابدی، خشمگین و آرامبر روی فرشی از چمنزاردر رویای پرواز بودییک سکوت طاقت فرسا زندگی ام را ساکت و خاموش و گنگ کردهبا قطره ای از اشک تو، با قطره ای از اشک من

روشن و ابدی، خشمگین و آرامبر روی فرشی از چمنزاردر رویای پرواز بودی

دیگر شبی تو را با ستاره ای فانی اشتباه گرفتمو سه آرزو از تو درخواست کردمدر حالی که نور تو مانا و پایسته بودبگذار بگریمبگذار بگریم ، برای توبگذار بگریم

چه اندازه خاطرات و نوستالژی خفته در اتاقک زیر شیروانیمی گویم زندگی ام در تنهایی استترانه های عاشقانه ای که ساختم را هرگز فراموش نمی کنمتنها، درباره ابرهای پاییزی می نویسممیلیون ها برگ بر روی تنت می بارند و می ریزندپاییزهای گریان و بارانی می چکند بر روی پوست تنت

روشن و ابدی، خشمگین و آرامبر روی فرشی از چمنزاردر رویای پرواز بودییک سکوت طاقت فرسا زندگی ام را ساکت و خاموش و گنگ کردهبا قطره ای از اشک تو، با قطره ای از اشک من

روشن و ابدی، خشمگین و آرامبر روی فرشی از چمنزاردر رویای پرواز بودی

دیگر شبی تو را با ستاره ای فانی اشتباه گرفتمو سه آرزو از تو درخواست کردمدر حالی که نور تو مانا و پایسته بودبگذار بگریمبگذار بگریم ، برای توبگذار بگریم