Sta Troxaia Tou Xronou (Στα τροχαία του χρόνου)
Μια αγάπη που έτσι την λέγαμεΜα ήταν μόνο από μένα που ζούσεΣ’ ένα τοίχο γραμμένη με κόκκινοΜια αγάπη που αγάπη ζητούσε
Το κεφάλι να κρύβω πιο βαθειά στα σκεπάσματαΤα όνειρα μου μη φύγουνΝα μη γίνουν φαντάσματα
Σαν τρελός σ' άδειες νύχτες σε ζήτησαΣτη βροχή σ' αγαπάω ψιθύριζαΚαι στους δρόμους μονάχος μου βγήκαΣαν τρελός σε άδειες νύχτες σε ζήτησαΣ’ ουρανό και Θεό αντιμίλησαΤο κορμί σου αγάπη ξεγύμνωσαΠουθενά πουθενά δε σε βρήκα
Στα τροχαία του χρόνου κατέληξεΜια αγάπη που πήγε χαμένηΤελευταία φορά που σ' αγκάλιασα και το πίστεψαΌτι είμαστε ξένοι