Yazdan Kalma
Buz tutmuş saate bakmakAnıları söndürmez kiBu yollarda yürümek zorSanki sonu yokmuş gibi
Sözler gümüş prangalarımYağmur ılık göz yaşlarımKaranlık çökünce şehreBirden durur yalnızlığım
Kapalı kapılar ardındanBir mavi ışık sızarGöremezsin yüreğiniBu o dersin kalbin kanar
Yazdan kalma rakımsıBir tat bıraktı bendeMezesi paraymış meğerYaşadı bu leş şehirde.