Δεν σε φοβαμαι ουρανέ
Ανοίξανε απόψε οι ουρανοίΚαι κρύφτηκε απο φόβο το φεγγάριΜα όσοι και να πέσουν κεραυνοί
Να φύγω την απόφαση έχω πάρειΤσιγάρα πορτοφόλι και κλειδιάΚαι τον σακατεμένο εγωισμό μουΠροχώρα είπα μέσα μου καρδιάΚαι χάθηκα μέσ το κατακλυσμό μουΔεν σε φοβάμαι ουρανέΌσο ψηλά και αν είσαιΟύτε και σένανε ζωήΌσο κι αν με εκδικείσαιΑγριο μέσα μου θεριόΤο δίκιο μου βρυχάταιΒρεγμένος φίλε τη βροχή ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάταιανοίξανε απόψε οι ουρανοίΣκισμένη η ομπρελα μου και στάζειΤου δρόμου άστεγος ξανάΤα μάτια τα βρεγμένα μου κοιτάζειΔεν σε φοβαμαι ουρανέΌσο ψηλά και αν είσαιΟυτε και σένανε ζωή όσο κι αν με εκδικείσαιΑγριο μέσα μου θεριόΤο δίκιο μου βρυχάταιΒρεγμένος φίλε τη βροχή ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάταιΕχω αντεξει προσβολες με εχουν μισήσειΟι ιδιοι άνθρωποι που με έχουν αγαπήσειΑυτοι που εσπρωχναν να φυγουν μακρια μουΤωρα στριμωχνονται για να έρθουν πιο κοντα μουΔεν με τρομαζουν οι βροντές ούτε τα λόγιαΠοτε δεν κόλωσα δεν το έβαλα στα πόδιαΟι αστραπές οι κεραυνοί ούτε η οργη σουΤις αμαρτιες μου ξεπλενω απο τη βροχη σουΔεν σε φοβάμαι ουρανεΔεν σε φοβαμαι δεν διστάζω να το δείξωΌσο ψηλα και αν είσαιΜέστη βροχή σου απόψε θελω να σε πνίξωΟύτε και σενανε ζωήΝα παλέψω με τα κύματα σαν πλοίοΟσο κι αν με εκδικεισαιΝα απωθήσω της ψυχης το μεγαλειοΑγριο μεσα μου θεριόΔεν σε φοβαμαι οσο αγριος και αν είσαιΤο δίκιο μου βρυχάταιΑντεχω κι αλλο όσο σκληρά και αν με εκδικεισαιΒρεγμενος φιλε τη βροχήΔεν σε φοβηθηκα πότε μου μα ποτέ μουΠοτε ποτέ ποτέ τουΔεν φοβάταιΔεν σε φοβάμαι ουρανέ