Grothia (Γροθιά)
Η σκέψη σου δε μ’ άφησεδεν περναγ’ η βραδιάΑιώνας σαν να ήτανμου φάνηκι η σκοπιάΚόρινθος Αθήναπήγα να σκοτωθώΤο μόνο που με ένοιαζεήταν να σε δωΗ μάνα σου στο στέκι μου είπεπως ήσουν το γνωστόδίχως να βγάλω τη στολή μουέτρεξα να σε βρω
Σα γροθιά στο στομάχιη εικόνα που είδασαν κλωστή η ανάσα μου κόπηκεΣα γροθιά στο στομάχιη εικόνα που είδασα μαχαίρι που μέσα μου χώθηκεβαθιά, βαθιά
Να φύγω αμέσως βιάστηκαμήπως και με δειςΣα φάντασμα τριγύρναγαστους δρόμους ως τις τρειςΔυο τύποι με σταμάτησανμε στρατιωτικάμου ζήτησαν την άδειαμου κόπηκι η μιλιάΑκόμα δεκαπέντε μέρεςγια σένα φυλακήτο μόνο που θα σκέφτομαικαι πάλι θα `σαι εσύ