Kabahat
Kalbim zavallý bir kartanesiÇýkmaz sokaklara düþüp eriyorumIssýz gecemde yaðmurun sesiZamansýz aðladým biliyorum
Yüreðim içindeki bu yalnýzlýðý söküp atsaHiç korkmadan karanlýða bir mum yaksaYarattýðým masal diyarlara gideceðimHayatýma bütün girenleri sileceðim
Kimse sana beni zorla sevde aþýk ol demiyorAllah'tan yüreðim çok temiz ah kurþun iþlemiyorYoksa ne nazara gelmiþtim çoktan göze gelmiþtimSenden daha deli kalbim var da düþman çatlatýyor
Seni öpmesi bile kabahat, senin olmasý bile kabahatSana aþýk olana inat, hepsi birbirinden boþ