Feggaria hartina (Φεγγάρια χάρτινα)
Να 'ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσεικαι συ σαν σκιά από το παράθυρο να μπειςεκεί να σταθείς χωρίς να μιλήσειςοι λέξεις ξεχνιούνται θα δεις
μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγεςπάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγεςμπορεί να έφυγες μπορεί να ξέχασεςσημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες
Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανόκαι συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες
Αέρας να 'ρθει τα ίχνη να σβήσειπου χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατάσυρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξεισε νιώθω και ας είσαι μακριά