Sıla "Afitap" testo

زیبا

شیشه‌های شکسته روی دستم ریخته‌اند، آه!هیس دوست من، ما مُرده‌ایمدر بین ما کسی عقل سلیم ندارد (آدم نیست!)دوست من، قرص را هم انداختیم رفت (در یک مخمصه گیر افتاده‌ایم)

بگذارید که به بخت ما نگاهی بیندازند،آیا داریم به زیارت می‌رویم؟چقدر در نوشتن امید هست؟حالمان را ببین، دوست من

همه چیز را مفت از دست دادیماما از این پوچ‌ها یک صندوق بیرون می‌آیدکه از خاطره‌ها و گذشته‌ها ساخته شدهو ما نمی‌توانیم ارزشش را بسنجیم

از همه آدم‌ها،از کارهای این قلب،از مشکلات و سختی‌ها،محزون و ناراحت هستیم، ای زیبا رو

با حرف‌های شیرینش،با حسی که در گویشش هست،یواش یواش دارم شبیه مادرم می‌شوم، ای زیبا رو

تو هنوز داری به گوشه‌های تابستان فکر می‌کنیآخ که درون و باطن من هنوز در زمستان استمَردم به چهل طرف و گوشه کشیده شدندو ما هم بازنده هستیم، ای دوست من

خواب برایمان دشمن هست و ما هم برای آنچه کسی همه چیزش را از دست داد؟ تو میدانی؟یک قهوه کم شکر درست کن