Dön
(verse:Qaraqan)Mən. Sənsiz keçən günlər.Necə soldu güllərYenə qara gözlər,yaşlarVə sən mənsiz qar və şaxtaQaranlıq otaqda ağlaMənsiz sanki səhraTənha təhnayam mən.Sənsiz hər gecəmSanki səhər içərQəlbim səhərəcən,Qəlbim səhərəcənSənsiz mən öləcəmGeri dönməsən sən,Birdə gəlməsən sənƏgər ölməsəm mən səni yenidən görəcəm
(Nəqarət:Qaraqan)Dön baharacan da gülləri yolHərənin çiynində dərdiSon gələ bilərmi ya itə bilərmi ya bitə bilərmi dərdimizBiz hələ də bitmir ümidlərim mənimHislərim mənim içimi yandırarAmma zaman bu alovu da söndürərElə söndürər ki.
(verse:Qaraqan)Son sözlərimi dinlə,süzüləcək illər,Dar küçədə birdən görüşər gözlərDizlər çökəcək yerəNecə dəyişmisən sənMəni tanımırsan səni sevmirəm məni sevmirsən sənAmma nəsə içdən çəkəcək bizi geriyəNə zamansa biz ikimiz bir ürək indi tamam özgəGəl səni qaytara bilmirəm,Sən də yanımdan keçirsənSəni tapdıqca itirmək (yenə)itirmək
(Nəqarət:Qaraqan)Dön baharacan da gülləri yolHərənin çiynində dərdiSon gələ bilərmi ya itə bilərmi ya bitə bilərmi dərdimizBiz hələ də bitmir ümidlərim mənimHislərim mənim içimi yandırarAmma zaman bu alovu da söndürərElə söndürər ki.(x2)