Ime stous ap'ekso | Είμαι στους απ΄ έξω
Δε με γνωρίζεις, με αφορίζεις,φοβάμαι κι όλο κλείνομαι,στον πανικό μου κάτι δικό μουνα ψάχνω και ν’ αφήνομαι.Κάνω αγώνα, και στον κανόναας είμαι η εξαίρεση·κι ας την πατήσω κι ας ξεψυχήσωστης νύχτας την προσπέραση.
Ό,τι και να μου κάνουν, επίμενω,της γενιάς μου δεν πέρασε το τρένο·κι ας ουρλιάζουν φαντάσματα και λύκοι,θα τους πάρω αυτό που μου ανήκει.Να θυμάσαι πως είμαι στους απ’ έξω,το παιχνίδι μου μόνος θα το παίξω·συνεργός δε θα γίνω στην απάτη,κι ας με λένε τρελό και παραβάτη.
Με δυο τσιγάρα και μια κιθάρατου κόσμου αγνοούμενος,γράφω και σβήνω, ίχνη αφήνωστον τοίχο σαν κρατούμενος.
Ό,τι και να μου κάνουν, επίμενω...