Ζηλεύει Η Νύχτα
Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ’ το φως της έχεις πάρειστρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάριέξω απ’ το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπίαχορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία.
(Ρεφραίν)Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίραπέτα με ψηλά στον αέραδώσε μου πνοή απ’ την πνοή σουνα ξαναγεννηθώ μαζί σου.
Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζειο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζειεικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνειδε μ’ αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ’ αφήνεις.
(Ρεφραίν)Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίραπέτα με ψηλά στον αέραδώσε μου πνοή απ’ την πνοή σουνα ξαναγεννηθώ μαζί σου.
Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ’ μουθερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου.
(Ρεφραίν)Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίραπέτα με ψηλά στον αέραδώσε μου πνοή απ’ την πνοή σουνα ξαναγεννηθώ μαζί σου.