Patrides Pou Eginan Fotia | Πατρίδες που έγιναν φωτιά
Δεν βρήκαν βράχο να σταθούνγωνιά να τραγουδήσουννα μάθουμε πως τραγουδούν τ'αηδόνια αν μιλήσουν
Νεκρές ψυχές , νεκρά παδιάτο κύμα καταπίνειΆστρα που αστράψαν μια στιγμήχωρίς δικαιωσύνη
Του πόνου η μοίρα σεργιανά την προσφυγιά της Σμύρνηςκαι έχει τον Χάρο συντροφιά στα δάση της Σελήνης
Δεν βρήκαν βράχο να σταθούνγωνιά να τραγουδήσουννα μάθουμε πως τραγουδούν τ'αηδόνια αν μιλήσουν
Πατρίδες που έγιναν φωτιά και πέτρα στην καρδιά σουκυλούν το μαύρο αίμα τους στα μαύρα όνειρά σου
Ποιό φως αποχαιρέτησες, ποιές πόρτες , ποιούς γειτόνουςο κόσμος όλος γέμισε φωτιές και δολοφόνους
Και του σπιτιού σου το κλειδί για χάρη το χαρίζειςσε αυτούς που σου'δωσαν νέρο για να'χεις να δακρίζεις
Πατρίδες που έγιναν φωτιά και πέτρα στην καρδιά σουκυλούν το μαύρο αίμα τους στα μαύρα όνειρά σου
Δεν είναι τα βραδεμβούργια δεν είναι η 9ηψωμί και λευτεριά ζητάς και ένα ζεστό κρεβάτι
Απο σκαλί σ'άλλο σκαλί ποιά γλώσσα θα μιλήσειςσ'άλλον λαό θα κοιμηθείς και σ'άλλον θα ξυπνήσεις
Και το "αγαπώ" πώς θα το πεις που αλλού αλλιώς το λένεαλλιώς πονούν και συγγχωρούν και όσοι ποτέ δε κλαίνε
Δεν είναι τα βραδεμβούργια δεν είναι η 9ηψωμί και λευτεριά ζητάς και ένα ζεστό κρεβάτι
Στον ουρανό θα γράφονται οι λέξεις μια μιααυτό που δεν ευλόγησε η ΠαντοδυναμίαΥπάρχει μόνο ανταμοιβή σε εκείνους που συντρέξανσ'αυτούς που ξέρουν προσφυγιά και σε όσους την άντεξαν
Γιατί ο πρόσφυγας πονά και σέρνει σ'ένα κόμποτα πλούτη του, δυο αλλαξιές και του Θεού το λόγο