I Balanda Ton Asterion (Η Μπαλάντα Των Αστεριών)
Κάποια βραδιά σε λευκό χαρτίέκρυψα όσα είχα μες στην καρδιάμα δεν σου ‘χα πει.
Πήρα βαθιά μια αναπνοήκαι φύσηξα τις λέξειςπέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί.
Κι έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέριακαι το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.
Κάθε φορά που κοιτάς ψηλάκι η στίλβη δυναμώνειμια συλλαβή θέλει ν’ ακουστεί.
Και προσπαθεί να ‘ρθει πιο κοντάμα στο κενό γλιστράεικαι σκέφτεσαι ένα αστέρι έπεσε.
Έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέριακαι το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.