Koma
Vazgeç artık, bırak çırpınmayıÇoktan kurudu birlikte terlenen yatak
Geçti artık, bırak kıvranmayıAtmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların
Bitti artık, bırak sızlanmayıCansız kollarınla sarıl yalnızlığına…
Açılıp giden gözlerinle bakarken ona halaDüşük yapmışsa ümitleri,Ölmüşse son bebekBeşikte salladığın yalnızlık büyüyecek
Ağlarsın sayıklarsınAma kim yetişecekCehennemi görmen içinÖlmen gerekmeyecek
Kes kanatamazsın,Beni acıtamazsınYalnızlıktan nasır tuttum benVur yıkamazsınGel korkutamazsın…