Bori Mia Mera (Μπορεί Μια Μέρα)
Μπορεί το βήμα μου μια μέρα να χαθεί,Πάνω στην άμμο το αεράκι να το σβήσειΚι έτσι το χρέος το βαρύ να πληρωθείΚι απλά η πόρτα όπως άνοιξε να κλείσει
Μπορεί μια νύχτα σ' ένα πέλαγο βαθύ,Ο νους πάλι δίχως λόγο να βουλιάξειΚι αυτή λύπη που έχει μέσα μου απλωθεί,Να βρει λιμάνι στη σιωπή κι εκεί ν' αράξει
Μπορεί τα κόκκινα τα όνειρα μου τα παλιά,Να μην αφήσουν στο χαρτί ποτέ σημάδιΚι εκείνος που έπινε τα πρώτα μου φιλιά,Ξανά να ΄ρθει να ζωγραφίσει κάποιο χάδι
Μπορεί να καίγομαι σε άγνωστη τροχιά,Μέσα στο άπειρο για πάντα να γυρίζωΚι όπως με παίζει μες στα χέρια του ο βοριάς,Σαν φύλλο κίτρινο στους δρόμους ν' ανεμίζω
Μπορεί μια νύχτα σ' ένα πέλαγο βαθύ,Ο νους πάλι δίχως λόγο να βουλιάξειΚι αυτή λύπη που έχει μέσα μου απλωθεί,Να βρει λιμάνι στη σιωπή κι εκεί ν' αράξει
Μπορεί τα κόκκινα τα όνειρα μου τα παλιά,Να μην αφήσουν στο χαρτί ποτέ σημάδιΚι εκείνος που έπινε τα πρώτα μου φιλιά,Ξανά να ΄ρθει να ζωγραφίσει κάποιο χάδι
Κι εκείνος που έπινε τα πρώτα μου φιλιά,Ξανά να ΄ρθει να ζωγραφίσει κάποιο χάδι