Metanioses (Μετάνιωσες)
Έφυγες απάνω στο θυμό σουκι ήταν η φυγή σου θάνατός σουγιατί ο χρόνος είναι δικαστήςΕίχες το θάρρος να μ' αφήσειςχωρίς και να με χαιρετίσειςκαι τώρα συλλογίσουμες στην καταστροφή σουτο χέρι μου ζητάς για να πιαστείς
Μετάνιωσες - αλλά σ' έχω ξεχάσεικι ο πόνος μου κι αυτός έχει περάσειη πονεμένη μου καρδιάβρήκε αλλού παρηγοριάκι αν μετάνιωσες το τρένο τό 'χεις χάσει
Νόμιζες πως θα σε περιμένωνα με βρεις γυρνώντας νικημένοκαι πως θα σου ανοίξω για να μπειςΜα το φαρμάκι σου που πήραμου έδωσε δύναμη και πείρακαι ούτε θα σ' ανοίξωκαι ούτε θα σ' αγγίξωκαι δεν ακούω ό,τι κι αν μου πεις