Kapoia Mera (Κάποια Μέρα)
Μην με παίζεις, μην με παίζειςΣαν παιχνίδι που το παίρνειςΜε το έτσι θέλω δηλαδήΣ' ένα μπαρ σε περιμένωΈχει κλείσει κι επιμένωΝα μετρώ τις ώρες να φανείς
Πήγε δύο, πάει και τρεις, δεν σκοπεύεις να φανείςΠήγε έξι, πάει κι οκτώ, σε ζητώΠήγε δύο, πάει και τρεις, δεν σκοπεύεις να φανείςΠήγε έξι, πάει κι οκτώ, σε ζητώ
Κάποια μέρα θα μετράς τις στιγμές που μου χρωστάςΤελευταίος θα το δεις θα ξεχάσειςΘα χαλάσεις μια ζωή να σου λείπω πιο πολύΤελευταίος θα το δεις πως θα κλάψειςΠως θα κλάψεις
Δεν νομίζω πως τ' αξίζωΜεθυσμένη να γυρίζωΜες στη νύχτα πάλι να σε βρωΠάντα είχες κολλητό σουΤον τρελό εγωισμό σουΚαι δεν είδες πόσο σ' αγαπώ
Πήγε δύο, πάει και τρεις, δεν σκοπεύεις να φανείςΠήγε έξι, πάει κι οκτώ, σε ζητώΠήγε δύο, πάει και τρεις, δεν σκοπεύεις να φανείςΠήγε έξι, πάει κι οκτώ, σε ζητώ
Κάποια μέρα θα μετράς τις στιγμές που μου χρωστάςΤελευταίος θα το δεις θα ξεχάσειςΘα χαλάσεις μια ζωή να σου λείπω πιο πολύΤελευταίος θα το δεις πως θα κλάψειςΠως θα κλάψεις