Lyubov' (Любовь)
Он прожил много лет, он прожил много зим.Тянулись серые дни, и никого рядом с ним.Он просто пил, ел, спал. Тянулись серые дни.Тянулись серые дни, они и только они.Небо, улицы, люди - все в серой золе.Одиночество стынет на пыльном столе.Он петляет петлей от окна до окна,Из которых уже не видна, не видна Она -
Любовь!
Старый город, зевая, поднялся с земли.Он стряхнул с себя мусор, разогнал корабли.Засадил голый Невский зеленой травой.Александрийский столп покрылся, как мечтами, листвой.Медный Петр в увольнении. До сих пор нет!Пошел вразнос говорят, ведь конь стоял столько лет.Все дома вверх ногами, все сходит с ума.Вон там вдали, вон за Невой - Она, Она! -
Любовь!
Он прожил много лет, он прожил много зим.Тянулись серые дни, и никого рядом с ним.
Love
He lived for many years, he lived for many winters.
Dark gray days, and no one near him.
He just drank, ate, slept. Dark gray days.
Dark gray days, they and they alone.
The sky, the streets, the people - all in gray ash.
Loneliness freezes on the dusty table.
It winds through a loop from window to window,
Of which is not visible, it is not visible -
Love!
Old Town, yawning, rose from the ground.
He shook off the dust, dispersed the ships.
Ambush naked Nevsky green grass.
Alexander Column cover, like a dream foliage.
Copper in the dismissal of Peter. Until now, no!
I went hawking say, because the horse was for so many years.
All the houses upside down, everything goes crazy.
Over there in the distance, out of the Neva River - It It! -
Love!
He lived for many years, he lived for many winters.
Dragged gray days, and no one near him.
Amour
Il a vécu de nombreuses années.
Les journées grises se sont rallongées, et personne n'était avec lui.
Il ne faisait que boire, manger, dormir. Les journées grises se sont rallongées.
Les journées grises se sont rallongées, elles, et rien qu'elles.
Le ciel, les rues, les gens : ils sont tous recouverts de cendre grise.
La solitude refroidit sur la table poussiéreuse.
Il fait les cent pas d'une fenêtre à l'autre,
Desquelles il ne peut déjà plus la voir, Elle -
L'amour!
La vieille ville s'est relevée en baillant.
Elle s'est débarrassée des ordures et a chassé les bateaux.
Elle a recouvert la perspective Nevski d'herbe verte.
La colonne d'Alexandre s'est recouverte de feuillage, comme de rêves.
Le Pierre d'airain est en congé. Il n'est toujours pas là!
On dit qu'il est parti car le cheval était là depuis tellement d'années.
Tous les maisons sont sens dessus dessous, elles perdent toutes la raison.
Là, au-loin, de l'autre côté de la Neva - Elle est là, Elle est là! -
L'amour!
Il a vécu de nombreuses années.
Les journées grises se sont rallongées, et personne n'était avec lui.
Sevda
Adam çok yaz gördü, çok kış gördü.
Sürüp gitti gri günler ve yanında kimse olmadı.
İçti sadece, yedi ve uyudu. Gri günler sürdü gitti.
Gri günler sürdü gitti, sadece griydi, gri.
Gökyüzü, sokaklar, insanlar - her şey gri bir kül içinde.
Yalnızlık donakalır tozlu masa üstünde.
Adam ilmikler örer bir pencereden bir pencereye,
Ne kadar baksa da görünmez gözüne O -
Sevda!
Yaşlı şehir, esneye esneye, yerinden doğruldu.
Üzerine bulaşan çöpleri silkeledi, gemileri gönderdi.
Neva'nın çıplaklığına yeşil otlar ekti.
Aleksandr Dikilitaşı, düşler gibi, yapraklarla kaplandı.
Petro Heykeli azledilmiş. Hala yok!
Seyyar olmuş diyorlar, at kaç yıldır orada duruyordu.
Tüm evler alt üst olmuş, herkes aklını kaybediyor.
İşte orada, Neva'nın ardında - O, O!-
Sevda!
Adam çok yaz gördü, çok kış gördü.
Sürüp gitti gri günler ve yanında kimse olmadı.