ستاره هاي سربي
ستاره هاي سربي، فانوسكاي خاموشمنو هجوم گريه از ياد تو فراموشتو بال و پر گرفتي به چيدن ستارهدادي منو به خاك اين غربت دوبارهدقيقه هاي بي تو پرنده هاي خسته مآيينه هاي خالي ، دروازه هاي بسته م
اگه نرفته بودي جاده پر از ترانهكوچه پر از غزل بود به سوي تو روانهاگه نرفته بودي گريه منو نمي بردپرنده پر نمي سوخت، آينه چين نمي خورد
اگه نرفته بودي و اگه نرفته بودي
شبانه هاي بي تو يعني حضور گريهبا من نبودن تو يعني وفور گريهاز تو به آينه گفتم، از تو به شب رسيدمنوشتمت رو گلبرگ، تورو نفس كشيدماز رفتن تو گفتم ستاره در به در شدشبنم به گريه افتاد، پروانه شعله ور شد
اگه نرفته بودي جاده پر از ترانهكوچه پر از غزل بود به سوي تو روانهاگه نرفته بودي گريه منو نمي بردپرنده پر نمي سوخت، آينه چين نمي خورد
اگه نرفته بودي و اگه نرفته بودي
ستاره هاي سربي، فانوسكاي خاموشمنو هجوم گريه از ياد تو فراموش