Sti Saloniki (Στη Σαλονίκη)
Ήρθες και έφυγες σαν άνεμοςκαι δεν καταλαβαίνω πώςμου είπες «σ’ αγαπάω»μα πρέπει αλλού να πάω, να σωθώΠροσωπικός μου ήσουν άγγελοςκαι τώρα σκοτεινιάζει ο ουρανός.Όταν μου λες αντίογινόμαστε κι οι δύο ένας καημός.
Κι αν δεν ανέχεσαι τα βουρκωμένα μάτια,κι αν δεν μπορείς τις μακρινές διαδρομές.στη Σαλονίκη να μην έρχεσαι ποτέτις Κυριακές
Να σε κοιτάζω άλλο δεν μπορώγιατί μπερδεύομαι και απορώ,που λες πως δεν αντέχειςστο πλάι σου να μ’ έχεις, απορώ.Είπες να σε αγγίζω πως δεν θεςκι ότι θυμάσαι πάντα αυτά που λες.Από ένα «κατά λάθος»κάνεις μεγάλο λάθος και θα κλαις.