Tis monaksias oi sklavoi | Της μοναξιάς οι σκλάβοι
Με μας πώς έγινε και φτάσαμε στο τέρμακαι μένει πάλι το παράπονο στο βλέμμακαι μια ανάμνηση πικρή να μας πληγώνεινα μας θυμίζει την αγάπη που τελειώνει
Με μας πώς έγινε και ήρθε νωρίς το βράδυκαι να που μείναμε της μοναξιάς οι σκλάβοικαι εσύ καρδιά να ψάχνεις μες στην έρημομε το ποιο φεγγάρι έχουμε πανσέληνο
Με μας πώς έγινε και αλλάξαμε πορείακαι μένει το όνειρο ξανά στην απορίακαι εσύ διστάζεις και δεν παίρνεις την ευθύνημήπως και σώσεις ό,τι έχει απομείνει
Με μας πώς έγινε και ήρθε νωρίς το βράδυκαι να που μείναμε της μοναξιάς οι σκλάβοικαι εσύ καρδιά να ψάχνεις μες στην έρημομε το ποιο φεγγάρι έχουμε πανσέληνο